ΠΑΜΕ:Απόπειρα τρομοκράτησης και εκφοβισμού των εργαζομένων από τη διοίκηση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου

Την τρομοκράτηση και τον εκφοβισμό των εργαζομένων ανέσυρε η διοίκηση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων για να βάλει φρένο στις μαζικές συλλογικές διαδικασίες που οι εργαζόμενοι το τελευταίο διάστημα προχωρούν για να οργανώσουν την πάλη τους απέναντι στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική.Συγκεκριμένα,σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι-μέλη του ΠΑΜΕ,τη μέρα της προγραμματισμένης Γενικής Συνέλευσης, την περασμένη Τετάρτη, η διοίκηση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων έστειλε φιρμάνι στις διευθύνσεις των τμημάτων ζητώντας λίστα με τα ονόματα των εργαζομένων που θα συμμετέχουν στην Γενική Συνέλευση.

Αλλοθι για το «φακέλωμα» των εργαζομένων αποτέλεσε σχετικό έγγραφο προς τη διοίκηση του νοσοκομείου από την Διεύθυνση της Ιατρικής Υπηρεσίας, στο οποίο υπό τη μορφή ερωτημάτων εγείρονταν - με πρόσχημα την ομαλή λειτουργία του νοσοκομείου - ζητήματα προς τη διοίκηση, έγκρισης της γενικής συνέλευσης.Στην παράσταση διαμαρτυρίας των εργαζομένων η διοίκηση του νοσοκομείου υπερασπίστηκε ωμά και κυνικά την ευθεία αυτή προσπάθεια τρομοκράτησης και εκβιασμών, καταστρατήγησης των συλλογικών διαδικασιών των εργαζομένων. Ενοχοποίησε τις γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων ως βασικό παράγοντα δυσλειτουργίας των νοσοκομείων την ίδια ώρα που οι ελλείψεις σε προσωπικό, φάρμακα και υλικά βοούν, οι λίστες αναμονής στα χειρουργεία και οι ουρές στα πρωινά εξωτερικά ιατρεία αποτελούν πεδίο εμπορευματοποίησης της Υγείας. Η διοίκηση του νοσοκομείου δε δίστασε μάλιστα να προκρίνει ακόμη και την πλήρη ουσιαστικά απαγόρευση των γενικών συνελεύσεων λέγοντας ότι αυτές πρέπει να γίνονται εκτός ωραρίου εργασίας και γνωρίζοντας ότι τα νοσοκομεία λειτουργούν σε 24ώρη βάση.Οι παραπάνω αντιδημοκρατικές και βαθιά αντιδραστικές πρακτικές δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Το Νομικό Τμήμα της Διοίκησης πριν περίπου ένα μήνα άνοιξε ζήτημα νομιμοποίησης και αιτιολόγησης των γενικών συνελεύσεων. Θέλουν να προλάβουν τις αγωνιστικές διεργασίες. Εξηγείται από το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο συμμετέχουν πιο μαζικά, ενεργά στην οργάνωση της πάλης για τα προβλήματα που ταλανίζουν όχι μόνο τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα αλλά συνολικά τον τομέα της Υγείας.