Της Σέβης Ευθυμίου
Οι περισσότεροι τον γνωρίσαμε από την τηλεοπτική σειρά τα «Εγκλήματα», όπου μας συστήθηκε ως Αχιλλέας Μητρόπουλος. Με την τριακονταετή πορεία του στο θέατρο και την τηλεόραση όμως, ο ίδιος, έχει αποδείξει περίτρανα ότι το ταλέντο είδος δεν γνωρίζει, αφού μπορεί να αναμετρηθεί με ρόλους που προέρχονται απ’ όλα τα είδη του θεάτρου, με εξίσου μεγάλη επιτυχία, μαγεύοντας κοινό και κριτικούς. Εξαιρετικά ταλαντούχος, καλοσυνάτος, με ευγένεια ψυχής και αληθινό χαμόγελο ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης μου παραχώρησε την παρακάτω συνέντευξη λίγο πριν ανέβει στη σκηνή για την παράστασή του ο πατέρας του Άμλετ, όπου φιλοξενούνταν από το θέατρο έκφραση, την Δευτέρα και την Τρίτη που μας πέρασε.
Το καλό θέατρο, το οποίο δεν έχει να κάνει με το είδος. Το καλό θέατρο μπορεί να είναι δράμα, μπορεί να είναι κωμωδία, τραγωδία κλπ. Και τις καλές συνεργασίες. Όλα αυτά τα χρόνια το μεγαλύτερό μου κέρδος είναι η συνεργασία μου με σπουδαίους ανθρώπους, τα όσα έμαθα από αυτούς , κι ακόμη μαθαίνω. Κι αυτό είναι πάντα, αυτό που προσπαθώ να κάνω. Προσπαθώ ,δηλαδή, να δουλεύω με ανθρώπους που θα κερδίσω από αυτούς.
Από τα λεγόμενά σας καταλαβαίνω πως σας έτυχαν πολύ καλές συνεργασίες στην πορεία της καριέρας σας...
Εξαιρετικές συνεργασίες, ήδη απ’όταν ήμουν στη σχολή! Και η μία πολύ καλή συνεργασία, έφερνε την άλλη. Δούλεψα με πολλούς σπουδαίους ηθοποιούς και σκηνοθέτες κι έτσι προχώρησα.
Εκτός από το θέατρο έχετε κάνει και πολλές τηλεοπτικές επιτυχίες με την πιο αγαπητή αν μου επιτρέπετε, τα «εγκλήματα». Θεωρείτε ότι αυτή η τόσο μεγάλη επιτυχία σας βοήθησε ή σας εγκλώβισε κιόλας;
Μια τόσο μεγάλη επιτυχία, υπάρχει ο κίνδυνος να σε εγκλωβίσει, αυτό όμως εξαρτάται από σένα. Εξαρτάται από το πως θα το χειριστείς, από το πως θα δουλέψεις από κει και πέρα, και από το να μην εγκλωβίσεις εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου. Εγώ, ευτυχώς, δούλεψα πολύ στο θέατρο, μια που αυτό είναι η βάση μου. Είχα λοιπόν την ευκαιρία, να κάνω πολύ διαφορετικά πράγματα στο θέατρο, και το κοινό να με ανακαλύπτει σιγά σιγά, μέσα όμως από αυτή τη μεγάλη επιτυχία, γιατί λόγω αυτής ερχόταν να με δει. Έτσι σταδιακά γνώριζαν και ένα άλλο πρόσωπο πέραν του «Αχιλλέα» των «Εγκλημάτων». Αλλά αυτό είναι στο χέρι του καθενός.
Δυστυχώς ζούμε μια εποχή μεγάλης κρίσης, δεν υπάρχουν λεφτά για να γίνονται παραγωγές, κι αυτό είναι πρόβλημα και για την τηλεόραση και για το θέατρο. Ο μόνος τρόπος για να βγούμε από αυτό το αδιέξοδο είναι να δουλεύουμε όσο καλύτερα και πιο σκληρά μπορούμε. Κάποιες δουλειές γίνονται ακόμη, αλλά το θέμα είναι να γίνονται ενδιαφέρουσες δουλειές, που να μπορείς να υπάρξεις αξιοπρεπώς μέσα από αυτές. Εγώ για παράδειγμα και φέτος δούλεψα, και του χρόνου ελπίζω να δουλέψω[..] Ήδη συζητάω κάποια πράγματα...
Μπορείτε να μας αποκαλύψετε κάτι γι αυτά που συζητάτε;
Είναι πολύ νωρίς ακόμη για να πω κάτι, πάντως είναι κωμωδία...
Ακόμη βλέπουμε πολλούς συναδέλφους σας ηθοποιούς να παρουσιάζουν τηλεοπτικά προγράμματα, όπως για παράδειγμα η πολύ καλή σας φίλη Βίκη Σταυροπούλου. Εσάς θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε παρουσίαση;
Ναι, αν ήταν κάτι ενδιαφέρον θα το σκεφτόμουν και θα το έκανα, άλλωστε κι αυτό μέρος της δουλειάς μας είναι.
Σας πληγώνουν τα σχόλια και οι κριτικές του κόσμου για την επαγγελματική ή την προσωπική σας ζωή; Ή νιώθετε ότι έχετε αναπτύξει πια έναν μηχανισμό άμυνας απέναντι σε όλα αυτά;
Κατά καιρούς έχω ακούσει πολλά σχόλια, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν πρέπει να στέκεσαι σε αυτά. Στην αρχή στεναχωριέσαι , ταράζεσαι και το παίρνεις επί πόνου αλλά δεν πρέπει να μένεις σε αυτά. Παρ’όλα αυτά πρέπει να τα ακούς, ακόμη κι αν τα θεωρείς άδικα, γιατί κάποια σε βοηθάνε να καλυτερεύεις. Ειδάλλως εγκλωβίζεσαι στο ‘εγώ’ σου. Κι εμείς κάνουμε μια δουλειά στην οποία, όχι απλά δεν πρέπει να εγκλωβίζεσαι στο εγώ σου και να θαυμάζεις τον εαυτό σου ναρκισιστικά, αλλά να το τσαλαπατάς και να ανασυγκροτείσαι ξανά.
Μέσα από ρόλους που έχετε ενσαρκώσει νιώθετε ότι έχετε ανακαλύψει κομμάτια του ευατού σας που δεν γνωρίζατε;
Μέσα από τους ρόλους καταλαβαίνεις ότι ο εαυτός σου είναι ανεξάντλητος, ότι όλοι είμαστε τα πάντα, και τα εμπεριέχουμε όλα, ακόμη κι αν δεν τα ξέρουμε ή δεν τα υποψιαζόμαστε ποτέ. Εξαρτάται πως καλλιεργούμε τα χαρακτηριστικά μας και πως τα βγάζουμε προς τα έξω. Οι ρόλοι εξάλλου αυτό είναι. Το θέατρο είναι αφορμή να ανακαλύπτεις συνεχώς καινούργια πράγματα για τον εαυτό σου. Οι ρόλοι έχουν αξία θέασης ,όχι όταν τους πλησιάζεις φιλολογικά αλλά μόνο όταν μιλάς μέσα από αυτούς για τον εαυτό σου. Κι αυτό είναι που ενδιαφέρει το κοινό και, δημιουργεί τη συγκίνηση στους θεατές ή τους κάνει να γελάνε. Μετά από τόσα χρόνια μπορώ να πω πια, ότι αυτό που σε μαθαίνει το θέατρο είναι να είσαι επιεικής με την ανθρώπινη φύση, να καταλαβαίνεις ότι μπορείς να κάνεις ή να πάθεις τα πάντα. Έτσι ,μέσα από αυτό μαθαίνεις να συμπονάς και να συμμερίζεσαι τα ανθρώπινα λάθη τόσο του εαυτού σου, αλλά κυρίως των άλλων. Μαθαίνεις να συμμερίζεσαι τη ανθρώπινη φύση, η οποία είναι πολύπλοκη, περίεργη και πολλές φορές, και πολύ σκληρή.
Παρότι μου είπατε ότι έχετε σπουδαίες συνεργασίες στο ενεργητικό σας, αν γυρνούσατε πίσω το χρόνο, υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε στην επαγγελματική σας πορεία;
Όχι, δεν υπάρχει κάτι. Χαίρομαι για όλη την πορεία μου, ακόμη και για τα λάθη μου. Γιατί σημασία για μένα έχει να προχωράς, και να αντιλαμβάνεσαι τα λάθη σου. Δεν λέω να διορθώνεσαι , γιατί δεν ξέρω αν γίνεται να διορθωθεί κανείς, ίσα ίσα που νομίζω ότι στην ζωή μας επαναλαμβάνουμε διαρκώς τα ίδια λάθη.
Ποια είναι τα σχέδιά σας για φέτος;
Φέτος χαίρομαι πολύ που κάνω αυτόν τον μονόλογο γιατί είναι κάτι πολύ διαφορετικό από όσα έχω κάνει μέχρι τώρα. Αποφάσισα ότι δεν ήθελα να τον ‘μαγαρίσω’ με άλλα πράγματα γι αυτό κι αφοσιώθηκα σε αυτόν , χωρίς να είμαι και σε κάποια άλλη κεντρική σκηνή. Το καλοκαίρι θα παίξω σε τραγωδία, στην Ηλέκτρα του Ευρυπίδη με την Λένα Παπαληγούρα και τον Νίκο Κουρή, και θα κάνουμε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα και είμαι πολύ χαρούμενος.
Συνέντευξη: Σέβη Ευθυμίου
Σπουδάστρια Δημσοιογραφίας ΙΙΕΚ ΔΕΛΤΑ Ιωαννίνων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου