Πώς από το σκοτάδι γεννιέται το φως; Και πώς από ένα δέντρο ελιάς, μπορεί να "φυτρώσει" μία χορεύτρια Φλαμέγκο; Πρακτικά, ακούγεται αδύνατο. Στα μάτια όμως του Έλληνα δημιουργού και εναλλακτικού "γλύπτη μεταλλικών 3D έργων τέχνης", μοιάζει σχεδόν παιχνίδι. Ένα "παιχνίδι από σκιές". Ένα παιχνίδι που ανακαλύπτει την ομορφιά μέσα από το σκοτάδι και δημιουργεί αριστουργηματικές τρισδιάστατες προοπτικές, μέσα από το "ασπρόμαυρο".Για όσους δεν κατάλαβαν, μιλάμε για τον αυτοδίδακτο καλλιτέχνη Teodosio Sectio Aurea που ως κάτοικος της Αθήνας, είδε την κρίση σαν ευκαιρία για νέες επαγγελματικές αφετηρίες και μέσα από την τέχνη στην οποία έχει αφοσιωθεί, "νιώθει ήδη άλλος άνθρωπος", όπως δηλώνει σε συνέντευξή του στο WE του NEWS 247. Και μπορεί να μην καταφέραμε να συναντήσουμε από κοντά τον δημιουργό "των γλυπτών από φως και σκοτάδι" για τον οποίο η Deutsche Welle πρόσφατα μίλησε με θαυμασμό και υποκλίθηκε στο ταλέντο του, όμως καταφέραμε να τρυπώσουμε στα online αρχεία του και ανακαλύψαμε τα μυστικά που δίνουν έμπνευση και πνοή στα αφαιρετικά έργα τέχνης του.
Έργα υψηλής αισθητικής από σίδερο, σκιά και φως
Τι είναι όμως ακριβώς τα "έργα υψηλής αισθητικής από σκιά"; Ο καλλιτέχνης Teodosio Sectio Aurea δημιουργεί περίτεχνα γλυπτά που όταν τοποθετηθούν δίπλα σε μία πηγή φωτός και έχοντας τον κατάλληλο προσανατολισμό, εμφανίζουν αξιοθαύμαστες δημιουργίες από σκιές.
Για παράδειγμα μία ανθισμένη κερασιά δημιουργεί στον τοίχο πίσω της την εικόνα μιας γυναίκας, ενώ ένα αινιγματικό DNA παζλ από 350 μεταλλικές μικρές μπάλες αποκαλύπτει τον "Άνθρωπο του Βιτρούβιου", ένα από τα κορυφαία έργα του Leonardo Da Vinci. Οι κατασκευές δείχνουν καταρχήν πολύπλοκες και χαοτικές, σαν μία μπερδεμένη μεταλλική μάζα, όταν όμως τοποθετηθούν κοντά σε φως, οι σκιές μορφοποιούν υπέροχες εικόνες ή παλιά και σπουδαία έργα τέχνης. "Κάθε έργο μου, αποτελεί και μία αυτοτελή ιστορία".
Ο ίδιος πιστεύει ότι η τέχνη του δεν εντάσσεται σε κάποιο καλλιτεχνικό ρεύμα. Τα βασικά υλικά για τις υπερσύγχρονες κατασκευές του είναι το σύρμα, τα ελάσματα σιδήρου και φυσικά, το φως μιας οποιασδήποτε λάμπας, ενώ το κάθε έργο του ολοκληρώνεται κατά μέσο όρο σε μία εβδομάδα. "Την Γκερνίκα του Da Vinci όμως, που αποτελεί και ένα από τα πιο περίπλοκα και αγαπημένα μου έργα, μού πήρε ένα μήνα για να την τελειώσω. Δουλεύω κυρίως, με λαμαρίνες και σίδερα. Μου αρέσει η αντοχή του υλικού, αλλά και το γεγονός ότι μπορώ να το πλάσω όπως θέλω εγώ. Εγώ θα φύγω, τα μεταλλικά αυτά γλυπτά θέλω να μείνουν".
Πώς όμως "το παιχνίδι των σκιών" κατέληξε σε μορφή τέχνης; "Κάποτε είδα στο ίντερνετ ένα έργο σκιών από άλλον καλλιτέχνη. Δεν θέλω να αναφέρω το όνομά του. Είχε πολλές ατέλειες και είπα να δοκιμάσω να το βελτιώσω. Ήταν τότε που βρήκα την πηγή ενέργειάς μου. Στην πραγματικότητα, ξύπνησα. Μέσα σε 2 χρόνια, ολοκλήρωσα πολλά έργα και δεν νομίζω ότι θα σταματήσω. Μού έρχονται συνεχώς ιδέες. Όχι όμως ότι δεν υπάρχουν και άλλοι καλλιτέχνες που κάνουν το ίδιο.
Απλώς, πλέον διαφέρουμε στην τεχνική και όπως φαίνεται, ο καθένας έχει τη δική του. Εγώ ελπίζω να φτάσω τις σκιές σε άλλο επίπεδο. Πρώτα σχεδιάζω το έργο σε χαρτί, αυτό που θέλω να φωτιστεί και μετά, καταπιάνομαι με τη σιδηροκατασκευή".
Με μία πρόχειρη ματιά στην online συλλογή του καλλιτέχνη που μετέτρεψε την σκιά σε εικαστική μορφή έκφρασης, συνειδητοποιούμε ότι κάθε έργο του Teodosio δημιουργεί μια εντελώς απροσδόκητη σκιά και κάθε μικρό σύρμα της μεταλλικής κατασκευής των τρισδιάστατων γλυπτών έρχεται να βρει τη σημασία του σε ένα ενιαίο σύνολο. Το παιχνίδι μεταξύ των διαφόρων επιπέδων σκιάς και η αλληλοεπικάλυψη τους, μαζί με τη μελετημένη σε κάθε της λεπτομέρεια κατασκευή, έρχονται να συνδυαστούν και να παρουσιάσουν ένα πραγματικά εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
"Προσπαθώ να σπάσω το πρότυπο σύστημα αντίληψης μας και μέσα από τις σκιές να δείξω την ελκυστική πλευρά της ζωής", αναφέρει και συνεχίζει: "Θέλω οι σκιές να φτιάχνουν πάντα κάτι όμορφο, ποιητικό, κάτι που να έχει βγει από παραμύθι".
Τα πολυδιάστατα έργα του Teodosio ποικίλουν και διαφέρουν ως προς το περιεχόμενό τους. Η συλλογή του περιλαμβάνει και αναπαραστάσεις με σκιές γνωστών έργων, όπως του Pablo Picasso (Guernica),του Michelangelo (Η Δημιουργία του Αδάμ), του Giorgio De Chiricoτο (Έκτορας και Ανδρομάχη) και πολλά άλλα. Ανάμεσα σε αυτά και το πιο πρόσφατο "Ο φύλακας του δέντρου της ζωής… Μονόκερως". "Το πανέμορφο, μοναχικό ζώο που μάς μαγεύει και μάς καλεί σε ένα κόσμο παραμυθένιο, όπως στα παιδικά μας χρόνια", συμπληρώνει ο καλλιτέχνης.
Ο Teodosio δεν συνηθίζει να μιλά για τον εαυτό του και φυσικά, ούτε για τις σπουδές του, την εργασιακή προϋπηρεσία του ή ακόμη για το ποιο είναι το πραγματικό του όνομα. "Το όνομα μου είναι Teodosio Sectio Aurea που σημαίνει Χρύση τομή. Η Χρυσή Τομή είναι κώδικας, σημαίνει το τέλειο στην αρμονία, είναι ένας χρυσός κανόνας. Ο Διογένης έλεγε: Δεν είμαι Αθηναίος, δεν είμαι Έλληνας, είμαι πολίτης του κόσμου. Πιστεύω δεν έχει σημασία το όνομα και ποιος είσαι. Σημασία έχει να βρεις για ποιο λόγο υπάρχεις εδώ, ποια είναι η μικρή αποστολή σου και ποιος είναι ο δρόμος σου".
Την περίοδο αυτή δουλεύει τα έργα της συλλογής που θα παρουσιαστούν του χρόνου στην Κρήτη, οπότε προς το παρόν, "δεν υπάρχει η δυνατότητα να δείτε καμία δημιουργία μου από κοντά. Ραντεβού όμως στην όμορφη Κρήτη, την ερχόμενη Άνοιξη που εκεί θα δείτε με τη βοήθεια των συνεργατών μου κάτι εξαιρετικά εντυπωσιακό και πρωτοποριακό".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου