“Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει. Θα μας σώσει από τη βρώμα όπου κυλιόμαστε, θα μας σώσει από τη μετριότητα και την ψοφιοσύνη, θα μας λυτρώσει από τον αισχρό τον ύπνο, θα μας ελευθερώσει. Αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε» , λόγια του Ίωνα Δραγούμη, που πρέπει να ηχήσουν και να εγείρουν και πάλι στην χειμαζόμενη Ελληνική Κοινωνία.
Το ζήτημα των Σκοπίων, που ταλανίζει την χώρα μας εδώ και 25 χρόνια, φαίνεται κατόπιν επιθυμίας του “ξένου παράγοντα” και του έντονου ραγιαδισμού των ντόπιων αντιπροσώπων του, ότι κλείνει με τον χειρότερο τρόπο για τα Εθνικά μας Συμφέροντα , διότι:
• Η Χώρα μας απεδέχθει να ονομαστούν τα Σκόπια “Βόρεια Μακεδονία” περιορίζοντας την Ελληνική “Μακεδονικότητα” εντός μιας κρατικής (Ελληνικής) περιφέρειας.
• Η Χώρα μας, με το “χαρισθέν” όνομα, αναγνωρίζει ευθέως τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων, αφού αποδέχεται το αφήγημα των Σκοπίων περί “αλύτρωτων Μακεδόνων” που ζουν στο Νότο, έναντι των “ελεύθερων” που ζουν στη “Βόρεια Μακεδονία”.
• Η Χώρα μας αναγνωρίζει ” αφελέστατα” την ύπαρξη “Μακεδονικού έθνους” και “Μακεδονικής γλώσσας”, θέτοντας μόνο ορισμένες ανεφάρμοστες υποσημειώσεις, τις οποίες σε λίγο χρόνο, ούτε αυτοί που τις διατύπωσαν θα θυμούνται.
Η Ελλάδα με την επικείμενη υπογραφή της συμφωνίας, προσφέρει στα Σκόπια τη δυνατότητα άμεσης ένταξής τους στο ΝΑΤΟ και έναρξης συζητήσεων για ένταξη στην Ε.Ε., παρόλο που το κρατίδιο αυτό δεν αλλάζει άμεσα το Σύνταγμα του, όπως προέβλεπε η ύστατη ελληνική κόκκινη γραμμή, αλλά δεσμεύεται να το κάνει στο μέλλον……..
Ασφαλώς τα οφέλη των κυβερνόντων από αυτή την λύση, είναι προσωπικά, μικροκομματικά, πρόσκαιρα και δεν αφορούν τη χώρα. Ενώ εκείνα των Σκοπίων είναι απτά και πολλαπλασίως περισσότερα απ΄όσα αποκομίζει η χώρα μας.
Λυπηρό είναι ότι τις τελευταίες μέρες ορισμένοι “επαγγελματίες πολιτικοί” επιχειρούν να πείσουν την κοινή γνώμη, για την ρεαλιστική και πολιτικά ορθή λύση του Σκοπιανού, με το ευτελές επιχείρημα οτι ” 145 χώρες έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία ….” . Όμως δεν αναρωτήθηκαν γιατί κόπτονται να τους αναγνωρίσουμε εμείς; Διότι μόνον εμείς μπορούμε να δώσουμε το όνομα που μας ανήκει. Η Μακεδονία είναι η ΕΛΛΑΔΑ. Ο Μέγας Αλέξανδρος, διέδωσε τον ελληνικό πολιτισμό και όχι κάποιον μακεδονικό. Μιλούσε ελληνικά και πίστευε σε Έλληνες Θεούς. ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ΣΗΜΕΡΑ, ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΧΑΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. ……ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΔΗΘΕΝ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΛΥΣΗ ΠΟΥ “ΧΑΡΟΠΟΙΗΣΕ” ΤΟΥΣ ΠΑΤΡΩΝΕΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΒΥΘΙΣΕ ΣΕ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ ΜΑΣ.
Με την επιτευχθείσα συμφωνία , δυστυχώς, αυτά για τα οποία αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν ο Παύλος Μελάς, ο Τέλος Άγρας, ο Γερμανός Καραβαγγέλης, ο Μαζαράκης-Αινιάν, ο Ίων Δραγουμης και πολλοί αλλοι επώνυμοι και ανώνυμοι Ήρωες, παραχωρήθηκαν με μεγάλη ευκολία από τους σημερινούς ταγούς της Χώρας, οι οποίοι όφειλαν να γνωρίζουν ότι η Μακεδονία δεν είναι ένας απλός γεωγραφικός προσδιορισμός, αλλά πρωτίστως είναι ιστορικός, πολιτιστικός και εθνολογικός. Είναι η ίδια η εθνική ταυτότητα μας, η Μακεδονία είναι η Ελλάδα.
ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ΑΥΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ δεν προσφέρεται ούτε για εσωτερική κατανάλωση, ούτε για πολιτική εκμετάλλευση, ούτε βέβαια για εθνικιστικές κορώνες, που εκστομίζουν μερικοί “ΑΚΑΠΝΟΙ” και “ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΟΙ” της πολιτικής, ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ, ζωής της χώρας μας. ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΑΥΤΟ ΘΕΜΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ, ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ ΕΝΤΟΣ ΟΛΙΓΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΘΑ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ……….
Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο για την χώρα μας, ο κάθε Έλληνας θα περίμενε, θα το ευχόταν, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, τα κόμματα που είχαν και έχουν σήμερα στα χέρια τους το τιμόνι της χώρας, να είχαν συμφωνήσει με ποια βήματα θα προχωρήσει η Πατρίδα μας, για να επιτύχει τους Εθνικούς Αντικειμενικούς Σκοπούς στα κρίσιμα Εθνικά Θέματα. Κι αυτά τα βήματα να ήταν αδιαπραγμάτευτα και διαχρονικά σταθερά.
Δυστυχώς όμως ο πολιτικός κόσμος της χώρας δεν μπορεί να συνεννοηθεί, να ομονοήσει για το αύριο της Ελλάδος, για το αύριο των παιδιών μας, στο όνομα του κομματικού οφέλους και μόνο. Κι εμείς ανατρέχουμε στα λόγια του ποιητή: «Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα…». Μόνο που για να έρθει το θάμα, χρειάζεται και εκείνο το «συν Αθηνά και χείρα κίνει…».
Τελικά με την παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας, ο ιστορικός του μέλλοντος δεν θα μέμφεται μόνο τους σημερινούς Ταγούς της χώρας, αλλά θα γράφει με μαύρη ανεξίτηλη μελάνη ότι οι δική μας γενιά, φάνηκε αδιάφορη, ανιστόριτη, ράθυμη και ανάξια των προγόνων μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου