¨Φωτίζοντας¨ τους «κάτω απ’τα αστέρια»

Συνέντευξη: Σέβη Ευθυμίου

Είναι νέοι και άκρως ταλαντούχοι, γνωστοί τόσο από το θέατρο όσο κι από την τηλεόραση, όπου έχουν σημειώσει μεγάλες επιτυχίες, κι έχουν αποδείξει πως ήρθαν για να μείνουν. Η Λίλα Μπακλέση και ο Κωνσταντίνος Μπιμπής, είναι οι « κάτω απ΄τα αστέρια», δύο παιδιά που αναβιώνουν μια ιστορία αγάπης και ενηλικίωσης, για τις μεγάλες προσδοκίες και τη σκληρή πραγματικότητα, με φόντο τη μικρή κοινωνία της επαρχίας, τις παραλίες του καλοκαιριού και την ξέγνοιαστη εποχή της αθωότητας. Μετά τις sold out παραστάσεις τους στο θέατρο Άλφα Ιδέα της Αθήνας, οργώνουν την υπόλοιπη Ελλάδα και το εξωτερικό, μια που το ταλέντο σύνορα δεν γνωρίζει…

Ερ: Κωνσταντίνε περιέγραψε μας με μια πρόταση ποιοι είναι οι κάτω απ΄ τα αστέρια.

Απ (Κ.Μ): Δύο νέα παιδιά που φλέγονται ψυχή τε και σώματι στη φωτιά ενός βαθιά καταραμένου έρωτα.

Ερ: Οι μεγάλοι έρωτες τελικά έχουν happy end ή καίγονται απ’ την ίδια τους την φλόγα;

Απ (Κ.Μ): Ως μεγάλους έρωτες εγώ ορίζω μέσα μου τους έρωτες που βαστάνε στα κύμματα της καθημερινότητας και γίνονται ευτυχία. Στη φλόγα τους καίγονται οι αδίστακτοι έρωτες.

Ερ: Στην εποχή που διανύουμε τώρα, που οι έρωτες έχουν το χρώμα του facebook και οι σχέσεις έχουν γίνει πιο επιφανειακές, πιστεύεις ότι μπορεί να επιβιώσει ο ρομαντισμός;

Απ (Κ.Μ): Ο Χριστός κι η Παναγία, οι έρωτες δεν έχουν καθόλου το χρώμα του facebook. Ίσως έχει το φλέρτ δυστυχώς και ως ένα βαθμό αλλά όχι οι έρωτες. Ο ρομαντισμός επιβιώνει και θα επιβιώνει πάντα. Πάντα ο άνθρωπος θα χει ανάγκη από ουρανό και μια αγκαλιά να τον μοιραστεί.

Ερ: Ηθοποιός, σκηνοθέτης, παραγωγός, τραγουδιστής (απ’ αυτά που γνωρίζουμε τουλάχιστον)… Χωρίς ποια ιδιότητα από τις παραπάνω δεν θα μπορούσες να ζήσεις;

Απ (Κ.Μ): Ηθοποιός είμαι. Αυτό είναι το επάγγελμα μου. Δε λέω πως δε θα μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτό ακριβώς αλλά αυτή είναι η τέχνη μου και θα την υπηρετώ όσο αντέχω.

Ερ: Πότε συνειδητοποίησες ότι η σκηνή είναι μονόδρομος για σένα;

Απ (Κ.Μ): Ποτέ. Δεν πιστεύω στους μονόδρομους σ’ αυτό το ατέλειωτο σύμπλεγμα δρόμων και λεωφόρων και στενών και διασταυρώσεων που λέγεται ζωή. Στα 18 μου περίπου όμως κατάλαβα πως αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου.

Ερ: Ποια νιώθεις ότι είναι η πιο σημαντική στιγμή που έχεις βιώσει μέχρι σήμερα; Είτε σε προσωπικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο.

Απ (Κ.Μ): Με μια πρώτη σκέψη νομίζω το ταξίδι, οι παραστάσεις και η βράβευση του «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2» στο 38ο Φεστιβάλ Κλασικού θεάτρου στην Ισπανία το 2015.

Ερ: Τελικά το θέατρο είναι ζωή , ή η ίδια η ζωή ένα μεγάλο θέατρο;

Απ (Κ.Μ): Το θέατρο είναι θέατρο και η ζωή είναι ζωή και όσο εμείς οι θεατρίνοι τα διατηρούμε ξέχωρα τόσο το καλύτερο. Το θέατρο εμπνέεται απ’ τη ζωή και η ζωή παίρνει πότε πότε κάποια διδάγματα απ’ το θέατρο αλλά ως εκεί.

Ερ: Για χάρη της τέχνης νιώθεις ότι έχεις ¨χάσει¨ στιγμές από την προσωπική σου ζωή;

Απ (Κ.Μ): Φυσικά. Πολλές και πολύτιμες. Δε γίνεται τίποτα χωρίς θυσίες όποιο επάγγελμα και αν κάνει κανείς. Όσο περνάν τα χρόνια διεκδικώ μια ισορροπία.

Ερ: Επόμενος στόχος που θέλεις να κατακτήσεις;

Απ (Κ.Μ): Έχω ένα μόνιμο στόχο. Να εμβαθύνω συνεχώς στην τέχνη του θεάτρου και μέσω αυτής να πείσω έστω και έναν άνθρωπο που δεν πηγαίνει θέατρο, να αρχίσει να το αγαπάει.

Ερ: Μια ευχή για την καινούργια χρονιά που μόλις μπήκε

Απ (Κ.Μ): Υγεία, αγάπη και συνείδηση!

Ερ: Λίλα με τρεις λέξεις ποιοι είναι οι κάτω απ’ τα αστέρια;

Απ (Λ.Μ): Έρωτας ,νησιά ,καλοκαίρι .

Ερ: Το απωθημένο τελικά φυγείν αδύνατον; Τι πιστεύεις; 

Απ (Λ.Μ): Πιστεύω ότι το απωθημένο είναι ελκυστικό γιατί ποτέ δεν συνέβη .Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι η πραγματικότητα είναι πολύ πιο όμορφη από μια φαντασίωση ίσως καταφέρουμε να νιώσουμε πλήρεις .

Ερ: Γιατί οι εφηβικοί έρωτες θεωρούνται πάντα η πιο γλυκιά και τρυφερή ανάμνηση ενός ανθρώπου; Εσύ έχεις βιώσει μια παρόμοια εμπειρία, σαν του ρόλου που υποδύεσαι; 

Απ (Λ.Μ): Γιατί συνοδεύονται από τη γλύκα της εφηβείας .Εγώ δεν έχω ζήσει μια αντίστοιχη περίπτωση εφηβικού έρωτα σαν του Νικολή και της Μένιας. Πιστεύω περισσότερο στους ενήλικους έρωτες. Είναι πιο σκληροί αλλά και πιο ενδιαφέροντες .

Ερ: Τι βαφτίζει έναν έρωτα ¨μεγάλο¨;

Απ (Λ.Μ): Ο βαθμός που επιτρέπεις στον εαυτό σου να εμπλακεί και να δοθεί στον άλλο. Η μέθεξη .

Ερ: Πόσο εύκολο είναι για δύο ηθοποιούς που παίζουν πάνω στην σκηνή να σκηνοθετούν παράλληλα και τον εαυτό τους; Έχεις δοκιμαστεί ξανά σε αυτό το εγχείρημα;

Απ (Λ.Μ): Είναι η πρώτη φορά που το δοκιμάζω και οφείλω να ομολογήσω ότι είχε πολύ ενδιαφέρον .Δεν ήμασταν όμως μόνοι. Είχαμε τη βοήθεια της Άρτεμις Γρυμπλα την οποία εμπιστεύομαι πλήρως .

Ερ: Σε μία παλαιότερη συνέντευξή σου είχες δηλώσει πως άργησες να πάρεις την απόφαση του να γίνεις ηθοποιός λόγω της ανασφάλειας που σου δημιουργούσε το επάγγελμα. Τι ήταν τελικά εκείνο που σε έκανε να την ξεπεράσεις;

Απ (Λ.Μ): Είχα πει ότι δεν ήμουν σίγουρη ότι θέλω να γίνω ηθοποιός. Πίστευα ότι αν δεν αντέχεις να κάνεις κάτι άλλο στη ζωή σου ,τότε ναι ,να γίνεις ηθοποιός. Προσπάθησα να κάνω και άλλα πράγματα αλλά τελικά η υποκριτική είναι που με κάνει να νιώθω σπίτι μου.Όσο νιώθω την ανάγκη να εξωτερικεύω τις σκέψεις μου μέσω του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης θα συνεχίσω να είμαι σε αυτό το χώρο .

Ερ: Πως αλλιώς θα μπορούσε να φανταστεί η Λίλα την ζωή της αν δεν ήταν ηθοποιός;

Απ (Λ.Μ): Μου αρέσει πολύ να ταξιδεύω. Άρα πιστεύω θα έβρισκα τρόπο να γνωρίζω νέα μέρη στον κόσμο και να το συνδυάσω με δουλειά .

Ερ: Το ¨φάντασμα¨ της Έλλης Χρηστίδου, πιστεύεις θα σε κυνηγάει αιώνια;

Απ (Λ.Μ): Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιο φάντασμα και δεν θεωρώ τόσο κακό να με ταυτίζει ο κόσμος με την Έλλη. Όταν δημιουργώ και υπερασπίζομαι έναν άλλο χαρακτήρα είτε στο θέατρο είτε στον κινηματογράφο είτε στην τηλεόραση τότε βλέπω ότι υπάρχει ανταπόκριση άρα δεν με αγχώνει η ταύτιση με την Έλλη .

Ερ: Πως θα ήθελες να είσαι σε μερικά χρόνια από τώρα;

Απ (Λ.Μ): Ελπίζω να είμαι χαρούμενη και υγιής .

Ερ: Μια ευχή για την καινούργια χρονιά που μόλις μπήκε.

Απ (Λ.Μ): Να είμαστε καλά για να αγαπάμε, να ταξιδεύουμε και να συγχωρούμε.

Σέβη Ευθυμίου

Σπουδάστρια Δημοσιογραφίας ΙΙΕΚ ΔΕΛΤΑ Ιωαννίνων