*Της Νικολέττας Λιόντου
Η Λαμπρίνα Βασιλακοπούλου σπουδάζει στο Ι.Ι.Ε.Κ Δέλτα στο δεύτερο έτος του τμήματος "Στέλεχος Διατροφής και Διατροφολογίας" ενώ σκέφτεται σοβαρά να συνεχίσει και ως "Τεχνικός Φαρμάκων". Μέσα στο 2016 είχε δύο πολύ σημαντικές διακρίσεις τόσο τον Απρίλιο όταν βγήκε 2η Πανελλήνια Πρωταθλήτρια στην κατηγορία 53 κιλά νεανίδων, όσο και τον Νοέμβρη που κατέκτησε την 4η θέση στην κατηγορία γυναικών σημειώνοντας ατομικό ρεκόρ. Είναι νέα, όμορφη, δημιουργική και μας καταθέτει τα δικά της όνειρα!
Λαμπρίνα, αν και γυναίκα επέλεξες έναν ανδροκρατούμενο χώρο, γιατί άρση βαρών και όχι κάτι άλλο, σε ώθησε κάποιος προς τον αθλητισμό; Αλήθεια έχεις δεχθεί ποτέ ρατσισμό λόγω φύλλου;
Λοιπόν ασχολούμαι από πολύ μικρή ηλικία και έχω κάνει πάρα πολλά πράγματα. Ξεκίνησα γιατί η αλήθεια είναι ότι ήμουν πολύ δραστήριο παιδί και όσο αναφορά την άρση βαρών είχα έναν τραυματισμό, ξεκίνησα γυμναστήριο και έτσι μου άρεσαν τα βάρη, στην συνέχεια το crossfit και επειδή με ώθησε ο προπονητής μου Ευστάθιος Διαμάντης λόγω του ότι ήμουν καλή να πάω και σε αγώνες και έτσι το ξεκίνησα μου άρεσε και το συνέχισα.
Τι θυσίες έχεις κάνει για να φτάσεις εδώ σήμερα και να πετύχεις τους στόχους σου;
Θυσίες είναι μόνο ο καφές, δεν έβγαινα πολύ έξω αλλά ήταν επιλογή μου, δεν το θεωρώ θυσία είναι η αλήθεια αλλά για την ηλικία μου ας πούμε ότι θεωρείται. Ήμουν κάθε μέρα για προπόνηση όπως και τώρα. Από την άποψη φαγητού, δεν έχω κάνει κάποια θυσία, γιατί γενικότερα σαν διατροφολόγος δεν έχω πρόβλημα.
Πες μου τι σκεφτόσουν και τι ένιωσες την πρώτη φορά που συμμετείχες σε διοργάνωση;
Είχα υπερβολικά πολύ άγχος θα έλεγα, δεν σκεφτόμουν κάτι, ήμουν θολωμένη, ευτυχώς είχα τον προπονητή μου να με βοηθάει, να μου εξηγεί και προσπαθούσε να με εμψυχώσει. Μόλις ξεκίνησα, στην αρχή δεν τα πήγαινα καλά γιατί ήμουν αγχωμένη, μόλις είδα ότι μπορώ και ήμουν γενικά καλή στο σύνολο, μου έφυγε το άγχος. Ήμουν σίγουρη για τον εαυτό μου.
Και τώρα που είπες άγχος, πως το καταπολεμάς;
Στην άρση βαρών στο πρώτο μου αγώνα είχα πάρα πολύ άγχος και απλά έκατσα ηρέμησα, δεν ήθελα να μου μιλάει κανένας, συγκεντρώθηκα, άκουγα τον προπονητή μου και συνέχισα.
Έχεις γούρι;
Γούρι δεν έχω και δεν είχα ποτέ, ούτε κάποιο βραχιόλι ή μπλουζάκι ή οτιδήποτε άλλο, απλά θεωρώ γρουσουζιά είναι η αλήθεια δεν θέλω να έρχεται να με βλέπει κανένας από τους δικούς μου ανθρώπους. Ας πούμε αυτό είναι το γούρι μου, δεν θέλω κανέναν.
Θέλω να μου πεις την άποψή σου για το ντόπινγκ;
Είμαι πολύ κατά και γενικότερα για συμπληρώματα, δεν θα έμπαινα στην διαδικασία και να μου έλεγε κάποιος για ντόπινγκ και για αυτό το λόγο δεν πάω για πρωταθλητισμό. Είναι πολύ κακό και δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος κανένας αθλητής να μπλέκει με αυτά.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο σου όνειρο που θα ήθελες να πραγματοποιηθεί μέσα από τον αθλητισμό;
Δεν έχω κάποιο όνειρο, στόχο έχω να γίνομαι κάθε μέρα καλύτερη γιατί είναι η μισή μου ζωή μου αυτό που κάνω, έχω ξεκινήσει από πολύ μικρή ηλικία. Δεν έχω κάποιον πολύ υψηλό στόχο παρά να ξεπεράσω τον εαυτό μου.
Πες μου μερικά πράγματα για τον χαρακτήρα σου;
Είμαι πολύ περίεργος άνθρωπος, πολύ κοινωνική, έχω πάρα πολύ πείσμα, η ζωή μου περιστρέφεται γύρω από τον αθλητισμό, είμαι φιλόδοξη, γενναιόδωρη, καλόκαρδη, δεν ζηλεύω, προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη, κάνω εύκολα "φίλους" και έχω πρότυπα.
Πως περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου;
Πέρα από την γυμναστική που ασχολούμαι τουλάχιστον τέσσερις ώρες την μέρα, μ’ αρέσει να πηγαίνω βόλτες, να περπατάω, να ακούω μουσική και να βλέπω ταινίες.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;
Δεν έχω πλάνο, απλά σκέφτομαι τελευταία χρονιά φέτος που είμαι στην κατηγορία των νεανίδων, να τα πάω πάρα πολύ καλά έως και χρυσό θα έλεγα, δεν έχω κάνει πολύ καλή προετοιμασία αλλά αυτός είναι ο στόχος και από εκεί και πέρα όσο πάει.
Συνέντευξη: Νικολέττα Λιόντου
*Σπουδάστρια Δημοσιογραφίας ΙΙΕΚ ΔΕΛΤΑ Ιωαννίνων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου