Το μεγαλύτερο αίνιγμα στην ιστορία της τέχνης αλλά και ένα από τα μεγαλύτερα της ανθρωπότητας απασχολεί εδώ και έξι αιώνες ερευνητές απ’ όλο τον κόσμο, ουδείς όμως έχει καταφέρει ουσιαστικά να αποκρυπτογραφήσει το… σιβυλλικό βλέμμα και χαμόγελο της Μόνα Λίζα.Δεκάδες θεωρίες έχουν διατυπωθεί για την ταυτότητα της γυναίκας που ενέπνευσε τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι ώστε να δημιουργήσει τον πιο διάσημο πίνακα ζωγραφικής, τη θρυλική Τζοκόντα. Η τελευταία εξ’ αυτών ανήκει στον Ιταλό ιστορικό Άντζελο Παράτικο και ταυτίζεται με αυτή που διατύπωσε ο Ζίγκμουντ Φρόιντ το 1910, δίνοντας της όμως μια νέα προέκταση.
Ο περίφημος Αυστριακός καθηγητής ψυχανάλυσης είχε υποστηρίξει ότι η Μόνα Λίζα είναι η μητέρα του Ντα Βίντσι, με τον Παράτικο να αναβιώνει αυτή την εκδοχή, ισχυριζόμενος ότι η γυναίκα που έφερε στον κόσμο την κορυφαία μορφή της αναγέννησης ήταν Κινέζα σκλάβα που είχε μεταναστεύσει στη Φλωρεντία!
Ο Παράτικο ζει εδώ και 20 χρόνια στο Χονγκ Κονγκ μελετώντας τους δεσμούς Κίνας και Ιταλίας από το 1500 μ.χ. και έπειτα. Ο πατέρας του Ντα Βίντσι ήταν συμβολαιογράφος, για τη μητέρα του όμως μόνο εικασίες υπάρχουν. Σύμφωνα με αυτές λεγόταν Κατερίνα ενώ ήταν Ιταλίδα χωρικός. Ο διακεκριμένος ιστορικός και συγγραφέας νουβέλων συμφωνεί με την πρώτη, διαφωνεί όμως με τη δεύτερη.
«Ενας πλούσιος πελάτης του πατέρα του Λεονάρντο είχε μια σκλάβα που λεγόταν Κατερίνα. Μετά τη γέννηση του Λεονάρντο, το 1452, η γυναίκα αυτή εξαφανίζεται από τα ντοκούμεντα. Φαίνεται ότι δεν δούλευε πια σε εκείνο το σπίτι. Κατά την Αναγέννηση, χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία ήταν γεμάτες από σκλάβες που προέρχονταν από την Απω Ανατολή», λέει ο Παράτικο, ο οποίος πιστεύει ότι ο ιδιοφυής καλλιτέχνης, επιστήμονας και εφευρέτης γεννήθηκε στο Βίντσι και όχι στη Φλωρεντία διότι η σχέση ενός ευυπόληπτου πολίτη με μια σκλάβα δεν ήταν κοινωνικά αποδεκτή.
«Πιθανότατα κατέφυγαν στο κοντινό Βίντσι για να γεννηθεί ο Λεονάρντο και κατόπιν επέστρεψαν στη Φλωρεντία. Υπάρχουν και κάποιες άλλες ενδείξεις που συνηγορούν στην πιθανότητα να ήταν ο Ντα Βίντσι γιος Κινέζας. Ενα από αυτά είναι ότι έγραφε με το αριστερό χέρι από τα αριστερά προς τα δεξιά, καθώς και ότι ήταν χορτοφάγος, κάτι καθόλου διαδεδομένο στην Ευρώπη εκείνης της εποχής. Το φόντο στον πίνακα θυμίζει επιπλέον κινεζικό τοπίο, ενώ το πρόσωπο της γυναίκας παραπέμπει στη συγκεκριμένη φυλή».
Είτε είναι υπερβολική, είτε όχι αυτή η εκδοχή οφείλουμε να λάβουμε σοβαρά υπόψιν το «πόρισμα» ενός μελετητή που εργαζόταν επί δύο χρόνια πάνω σε αυτή τη θεωρία και τον επόμενο χρόνο θα τη δημοσιεύσει με κάθε λεπτομέρεια στο νέο βιβλίο του «Λεονάρντο Ντα Βίντσι: Ενας Κινέζος διανοούμενος χαμένος στην Ιταλική Αναγέννηση», θα είναι ο τίτλος αυτού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου