Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2018

Δημήτρης Δημόπουλος: «Η επί σκηνής περσόνα μας, όσο και αν εμπνέεται, από τον εαυτό μας, δεν είναι παρά μια περσόνα.»


*Της Σέβης Ευθυμίου
Βρήκαμε τον Δημήτρη Δημόπουλο, στα Γιάννενα και συγκεκριμένα στο θέατρο Έκφραση όπου και μας  παρουσιάσει  την… «Καφρόκρεμα», μια παράσταση που κινείται με την ίδια ευκολία από την καφρίλα των πιο κρυφών σκέψεων όλων μας, ως την αφρόκρεμα των πιο ευγενών προθέσεών μας! Με χιούμορ και αυτοσαρκασμό έρχεται δυνατά από το Athens Comedy Festival και το Φεστιβάλ Κωμωδίας Θεσσαλονίκης, για μία μόνο παράσταση! Μην την χάσετε γιατί θα χάσετε!


Πως γεννήθηκε η ιδέα της «καφρόκρεμας»;
H ιδέα της« Kαφρόκρεμας» είναι πάρα πολύ παλιά! Τον τίτλο τον έχω σκαρφιστεί από τον Ιούλιο του 2012, το ξέρω γιατί τον είχα ανακοινώσει, και το πλάνο ήταν να ξεκινήσω να γράφω για να είναι έτοιμη η παράσταση την επόμενη σεζόν. Όμως η άλλη μου ενασχόληση, η όπερα, με πήρε και με πήγε στη Γερμανία και αντί για τον μονόλογο έγραψα τα κείμενα για 3 όπερες. Όμως, με λίγη καθυστέρηση, η «Καφρόκρεμα» ήρθε πάλι στη ζωή μου και τώρα και στη σκηνή.

Υπάρχουν συγκεκριμένες τεχνικές «επιτυχίας» για ένα stand-up comedy;
Ναι, να βγάζει γέλιο η παράσταση, τόσο απλό. Τώρα το πώς θα βγάζει γέλιο η κάθε παράσταση του κάθε κωμικού, είναι άλλου κωμικού ευαγγέλιο. Κάθε κωμικός έχει τις δικές του τεχνικές, κάποιοι επενδύουν στο κείμενο, άλλοι στην παρουσίαση. Και είναι μια δουλειά που διαφοροποιείται από κωμικό σε κωμικό, αλλά και στον ίδιο κωμικό όσο εξελίσσεται και προχωρά στην κωμωδία.

Οι περισσότεροι stand- up comedians γράφουν , παίζουν και σκηνοθετούν οι ίδιοι τον εαυτό τους. Γιατί συμβαίνει αυτό; 
Για να μένουν όλα τα λεφτά σε μας. Επίσης, είναι λίγο-πολύ άγραφος κανόνας πως ο σταντ-απ κωμικός είναι και κειμενογράφος του εαυτού του, αλλιώς θα μιλούσαμε για θεατρικό μονόλογο, για παρλάτα, για κάτι άλλο.

Ποιο είναι το πρότυπό σας από το χώρο του stand-up;
Αλλάζει συνέχεια! Μπορεί να είναι κάποιος παλιότερος κωμικός, μπορεί να είναι και κάποιος νέος κωμικός που τώρα ξεκινά και με εκπλήσσει. Το σίγουρο είναι πως επειδή το άθλημα είναι πολύ μοναχικό, όπως πολύ σωστά περιγράφτηκε στην προηγούμενη ερώτηση, το πρότυπο είναι θεωρώ αυτό που θέτεις στον εαυτό σου ως στόχο για την κωμωδία σου.

Σε μια παράσταση οι ηθοποιοί –αν μου επιτρέπεται καταχρηστικά ο όρος- κρύβονται πίσω από την ασφάλεια του ρόλου που υποδύονται, καθώς ενσαρκώνουν έναν άλλο εαυτό. Στο stand-up που ο μόνος που καλείσαι να υποδυθείς είναι ο εαυτός, είναι κάτι που προκαλεί μεγαλύτερη ανασφάλεια, δεδομένου ότι είσαι  πιο εκτεθειμένος;
Ο σταντ-απ κωμικός επιλέγει ο ίδιος πόσο θα εκτεθεί, οπότε αυτό και μόνο αποτελεί μια δικλείδα ασφαλείας για την έκθεση που περιγράφεται. Αν κάποιος επιλέγει να εκτίθεται πλήρως και χωρίς κανένα φίλτρο, σίγουρα η έκθεση είναι τεράστια, όμως δεν γνωρίζω κανένα κωμικό που να το κάνει αυτό. Η επί σκηνής περσόνα μας, όσο και αν εμπνέεται, αν εμπνέεται, από τον εαυτό μας, δεν είναι παρά μια περσόνα.

Πως σας φαίνεται ο ρόλος του καθηγητή, μια που διδάσκεται και stand-up comedy στον Ίασμο;
Τον λατρεύω αυτόν τον ρόλο! Φέτος είναι το δεύτερο έτος που διδάσκω και το ευχαριστιέμαι ακόμα περισσότερο. Και επειδή μπορεί και να διαβάζουν οι μελλοντικοί συνάδελφοι που διδάσκω, σταματήστε τώρα και επιστρέψτε στη μελέτη σας!

 Τέλος κλείστε μας με την αγαπημένη σας ατάκα από το κείμενο της «Καφρόκρεμας».
«Ἔστιν οὖν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας», το ξέρω πως η ατάκα είναι του Αριστοτέλη, αλλά αν είναι να κλέψω κείμενα, ας κλέψω από τους καλύτερους.

Σέβη Ευθυμίου
Σπουδάστρια Δημοσιογράφίας

Δεν υπάρχουν σχόλια: