Χάρτης με όλες τις αλυτρωτικές κορώνες του Ερντογάν, έγινε πρωτοσέλιδο στην τουρκική εφημερίδα Dirilis Postasi. Οι εθνικιστικές κορώνες του Ερντογάν με την επαναφορά στο προσκήνιο του περίφημου "Εθνικού Όρκου" της Τουρκίας, δείχνουν σαφή μεταστροφή στα εθνικιστικά πολιτικά κινήματα και διείσδυση του νεο-οθωμανισμού στην πολιτική της ατζέντα. Η έξαρση του εθνικισμού εντείνεται όσο προχωράει η επιχείρηση στη Μοσούλη, η οποία σύμφωνα με τον "εθνικό όρκο" των νεο-οθωμανών, είναι περιοχή που ανήκει στην Τουρκία.
Μέχρι πρόσφατα στις ομιλίες του ο Ερντογάν απεικόνιζε την στρατιωτική παρουσία ως αναγαία απάντηση στην τρομοκρατία και τόνιζε ότι επιθυμεί την συνεργασία της Τουρκίας με το Ιράκ.
Η τελευταία του αναφορά στο "Misak-i Milli" ή "Ahd-i Milli" που σημαίνει "εθνικός όρκος" επαναφέρει στο προσκήνιο αλυτρωτικές βλέψεις τόσο προς ανατολάς όσο και προς δυσμάς.
Ο Ερντογάν αμφισβήτησε την συνθήκη της Λωζάννης και τα σύνορα της Τουρκίας, τα οποία υπενόησε ότι θα έπρεπε να βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη, όπως άλλωστε εμφανίζει ο χάρτης που επανέρχεται στο προσκήνιο.
Πιο συγκεκριμένα η ακριβής φράση του Ερντογάν, όπως την μετέφρασε η ιστοσελίδα tourkikanea.gr είναι η εξής: "Τα σύνορα αυτού του κράτους δεν τα αποδεχτήκαμε εθελοντικά, να το πω και αυτό έτσι ; Δεν πρέπει να ξεχνιέται πως ακόμη και εδάφη στα οποία γεννήθηκαν και μεγάλωσαν κάποιοι εξ αυτών που ίδρυσαν την δημοκρατία, έμειναν εκτός των συνόρων του νέου μας κράτους. Καταλαβαίνετε τι εννοώ έτσι δεν είναι ; Ενδεχομένως κάτω από την επίδραση των μακροχρόνιων και ασταμάτητων πολέμων και υπό την επίδραση των απωλειών να ειπώθηκε τότε ¨εντάξει".
Ο "Εθνικός Όρκος" που αναφέρει πλέον ο Ερντογάν έχει τις ρίζες του στο 1920. Επικυρώθηκε από το κοινοβούλιο της οθωμανικής αυτοκρατορίας τον Ιανουάριο του 1920 και υιοθετήθηκε τέσσερις μήνες αργότερα και από την νεοϊδρυθείσα Τουρκική Εθνοσυνέλευση των εθνικιστών του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ στην Άγκυρα.
Η αποφάσεις αυτές περιελάμβαναν έξι σημεία που μεταξύ άλλων προέβλεπαν δημοψηφίσματα των κατοίκων στις επονομαζόμενες «αδούλωτες περιοχές» που είχε χάσει η Οθωμανική Αυτοκρατορία με την Ανακωχή του Μούδρου. Στα δημοψηφίσματα αυτά οι κάτοικοι θα αποφάσιζαν επανένωση με την «μητέρα πατρίδα» Οθωμανική Αυτοκρατορία και μετέπειτα Τουρκία. Οι περιοχές αυτές αφορούσαν στο Βόρειο Ιράκ στα νοτιοανατολικά σύνορα, στις επαρχίες Καρς, Αρνταχάν και Βατούμι στα βορειο- ανατολικά αλλά και στην δυτική Θράκη.
Άλλα σημεία αφορούσαν στις μεταφορές και ελεύθερες συναλλαγές μέσω των Στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων που θα καθορίζονταν «από την Τουρκία και άλλες χώρες», στα δικαιώματα των μειονοτήτων που θα εκδίδονταν «με την προϋπόθεση ότι τα δικαιώματα των μουσουλμανικών μειονοτήτων σε γειτονικές χώρες προστατεύονται» και ότι η νέα Τουρκία θα πρέπει να είναι «θα πρέπει να είναι ανεξάρτητη και ελεύθερη» να αρθούν όλοι οι περιορισμοί με στόχο την πολιτική, δικαστική και οικονομική ανάπτυξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου