Συμπληρώθηκαν ήδη πέντε χρόνια, από τις τελευταίες ημέρες του Αυγούστου
του 2007, όταν οι φοβερές πυρκαγιές των ημερών εκείνων έπληξαν
ανεπανόρθωτα τον Νομό Ηλείας. Οι ιδιαίτερα μεγάλης έκτασης και έντασης καταστροφικές πυρκαγιές, οι
οποίες αποτέλεσαν τεράστιο πλήγμα για διάφορες περιοχές της χώρας, είχαν
στο Νομό Ηλείας ως άμεσο τραγικό αποτέλεσμα την απώλεια δεκάδων
ανθρώπινων ζωών και την πλήρη καταστροφή μεγάλου μέρους του φυσικού και
τεχνικού, παραγωγικού, ιδιωτικού και δημόσιου κεφαλαίου. Το γεγονός αυτό, πέραν των σημαντικών χρηματοοικονομικών ζημιών,
δημιούργησε επίσης άμεσους κινδύνους αποδιάρθρωσης του οικονομικού και
κοινωνικού ιστού του Νομού, με την ταυτόχρονη εγκατάλειψη των
πυρόπληκτων περιοχών από τους μόνιμους κατοίκους τους. Παράλληλα, λόγω
της καταστροφής της χλωρίδας και των τεχνικών υποδομών, δημιουργήθηκε
άμεσος κίνδυνος νέων καταστροφών με την έλευση έντονων καιρικών
φαινομένων, λαμβανομένων υπόψη και των κλιματικών αλλαγών που
συντελούνται, στις περιοχές που έχει διαταραχθεί η φυσική ισορροπία.
Οι συνθήκες αυτές επηρέασαν όλο το φάσμα του παραγωγικού, κοινωνικού και οικονομικού ιστού, με δεδομένη τη διαφοροποίηση ιεράρχησης των προτεραιοτήτων στόχευσης και δράσης προς την κατεύθυνση αντιμετώπισης των προαναφερόμενων προβλημάτων και κινδύνων.
Η διαμορφωθείσα κατάσταση μετά τις πυρκαγιές και προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι αποδιάρθρωσης του κοινωνικοοικονομικού ιστού, και προς την κατεύθυνση της μακροπρόθεσμης προοπτικής, απαιτούσε την στήριξη της παραγωγικής βάσης και την ουσιαστική αναπτυξιακή διάσταση, χωρίς να υπεισέρχονται λογικές και μεθοδεύσεις που στοχεύουν στον εντυπωσιασμό και σε όποια πρόσκαιρα οφέλη.
Το ερώτημα είναι. Τι έγινε πέντε χρόνια μετά; Μάλλον τίποτα. Πολλά γράφτηκαν και πολύ περισσότερα ειπώθηκαν. Σχέδια εκπονήθηκαν. Δεσμεύσεις αναλήφθηκαν. Και όπως πάντα λόγια χωρίς περιεχόμενο. Η χιλιοειπωμένη ανασυγκρότηση της Ηλείας έμεινε στα χαρτιά. Ακόμα και τα χρήματα του Ειδικού Ταμείου Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών, γνωστό ως «Ταμείο Μολυβιάτη», που προορίζονταν για την Ηλεία δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους.
Η δυσμενέστατη οικονομική συγκυρία και ο χρόνος που όσο περνάει σκεπάζει τα γεγονότα και τις συνέπειες με λήθη δεν επιτρέπει ελπίδες και αισιοδοξία.
Η βελτίωση των βασικών υποδομών και της ποιότητας ζωής, η ενίσχυση της παραγωγικής βάσης της Ηλείας, η αποτελεσματική ανάδειξη και αξιοποίηση του φυσικού κάλλους της και της πολιτιστικής της κληρονομιάς, η αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού και η αναπτυξιακή διάσταση μιας μακροπρόθεσμης προοπτικής, ολοένα απομακρύνονται.
Πηγή: iliaoikonomia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου