Αλλες χρονιές τέτοιες μέρες κάναμε απολογισμό των επιχειρήσεων που διέπρεψαν. Δυσκολευόμασταν μάλιστα να επιλέξουμε τις καλύτερες. Αλλες εποχές, άλλα ήθη. Σήμερα, μέσα σ’ αυτό το μαύρο τοπίο, όπου οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο καλό και το κακό, το υγιές και το ασθενές, το αισιόδοξο και το απαισιόδοξο έχουν λεπτύνει τόσο που εύκολα κανείς περνάει από το ένα στο άλλο, είναι σχεδόν αδύνατον να επιλέξει κανείς τα επιχειρηματικά διαμάντια.
Είναι δύσκολο να βάλει κανείς το χέρι στη φωτιά για οποιονδήποτε. Αλλωστε η πείρα της κρίσης μάς έχει δείξει μέχρι τώρα πως πρωταγωνιστές του 2009 ή του 2010, για παράδειγμα, από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκαν στο άρθρο 99 και τώρα βλέπουν το μέλλον τους με μαύρα γυαλιά.
Παρά ταύτα, εμείς από αυτό το μικρό μετερίζι της καταγραφής της οικονομικής πορείας του τόπου και των επιχειρήσεων οφείλουμε ακόμα και τούτες τις στιγμές να ελπίζουμε και να αισιοδοξούμε πως δεν χάθηκαν όλα.
Υπάρχουν ακόμα ευκαιρίες να σταματήσει το κακό εδώ, και μέσα από τα συντρίμμια να δημιουργηθεί η νέα Ελλάδα, να ανασυγκροτηθούν οι επιχειρήσεις πάνω σε νέες βάσεις και να δώσουν μέσα από τη δουλειά, τις ιδέες, το πείσμα και την επιμονή νέες προοπτικές.
Γιατί, στ’ αλήθεια, δεν χάθηκαν όλα. Υπάρχουν περιθώρια μέσα από τα διδάγματα των τελευταίων χρόνων να δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη τόσο της εθνικής όσο και της επιχειρηματικής, αλλά και της προσωπικής επιβίωσης.
Φέτος, λοιπόν, είμαστε και πάλι συνεπείς στο ραντεβού μας με το ελληνικό επιχειρείν. Οχι τόσο για να καταγράψoυμε επιτυχίες (υπάρχουν και τέτοιες), αλλά για να περιγράψουμε τη στρατηγική και τη νέα φιλοσοφία κάποιων επιχειρηματιών που συνεχίζουν να είναι leaders στον χώρο τους μέσα στην κρίση. Ανθρώπων που συνεχίζουν να δίνουν τη μάχη κάτω από δύσκολες και αντίξοες συνθήκες γιατί πονούν τα δημιουργήματα-επιχειρήσεις τους. Γιατί νοιάζονται για τους ανθρώπους τους, γιατί αγαπούν την πατρίδα τους με όλα τα καλά και όλα τα κακά της.
Επιχειρήσεις λοιπόν που δεν παραδίδουν εύκολα τα όπλα, ελίσσονται, αναδιοργανώνονται και συνεχίζουν τη μάχη της επιβίωσης και της δημιουργίας. Μπορεί οι στόχοι πλέον να είναι χαμηλότεροι, τα ρίσκα μικρότερα και τα ανοίγματα λιγότερα, όμως αυτό που έχει σημασία είναι η συνέχεια. Να καταφέρουν να κρατηθούν όρθιες μέσα στη λαίλαπα που χτυπάει εδώ και τρία χρόνια την επιχειρηματικότητα. Να μη γονατίσουν από τα δεινά που έφεραν στη χώρα οι διαχειριστές των δημοσιονομικών προβλημάτων και τα μοίρασαν επί δικαίους και αδίκους.
Το 2012 δεν θα είναι απλώς μία ακόμα δύσκολη χρονιά. Θα είναι η χρονιά-καταλύτης για το μέλλον όλων μας. Ή θα σωθούμε όλοι μαζί ή θα χαθούμε όλοι μαζί. Μέση λύση δεν υπάρχει.
Και φυσικά οι εξελίξεις δεν εξαρτώνται μόνο από εμάς, αλλά κυρίως από εξωτερικούς παράγοντες.
Ωστόσο, αν κάνουμε αυτά που έχουμε δεσμευτεί, τότε δεν θα δώσουμε τις λαβές που ψάχνουν διάφορα κέντρα προκειμένου να μας εξοβελίσουν και να απαλλαγούν διαπαντός από την παρουσία μας.
Μπορεί μέχρι σήμερα να έχουν χαθεί πολλά και τα λάθη της κεντρικής εξουσίας να είναι βουνό. Ομως δεν χάθηκαν όλα.
Η αναγέννηση είναι στο χέρι όλων μας και οι εμπειρίες της περιπέτειας που περνάμε μπορούν να γίνουν ο φάρος της επόμενης μέρας.
Στη φετινή μας έκδοση παρουσιάζουμε τις επιχειρήσεις που αντιστέκονται, που μοχθούν και διεκδικούν πρωταγωνιστικό ρόλο στη μετά κρίση εποχή. Επιχειρήσεις που μπορούν να δουν τις ευκαιρίες μέσα στην κρίση, γιατί υπάρχουν τέτοιες, όσο κι αν φαίνεται περίεργο.
Επιχειρήσεις που δεν περιμένουν μοιρολατρικά τον επόμενο γύρο αλλά προετοιμάζονται γι’ αυτόν, συγκεντρώνοντας ψυχικές δυνάμεις, ιδέες και πείσμα κόντρα σε όλες τις Κασσάνδρες. Με στρατηγική ειδικών συνθηκών παλεύουν να σώσουν την τιμή όλων μας, γιατί, κακά τα ψέματα, αυτός ο τόπος διαθέτει αστείρευτες δυνάμεις σε πρόσωπα, ιδέες και καινοτομία και είναι βέβαιο πως σύντομα θα φανεί η διαφορά.
Καλή και δημιουργική χρονιά σε όλους.
Βασίλης Στεφανακίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου