Χιλιάδες απόρρητα τηλεγραφήματα του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών,
από το φάκελο του Wikileaks, κυκλοφόρησαν ανεξέλεγκτα στο Διαδίκτυο
χωρίς να έχουν αφαιρεθεί -όπως κάνει το site για να προστατεύσει τους
εμπλεκόμενους και τις πηγές του- τα ονόματα αξιωματούχων και στοιχείων. Το «φιάσκο», όπως το χαρακτηρίζουν αρκετοί, ξεκίνησε όταν το κλειδί
αποκρυπτογράφησης των αρχείων του Wikileaks διέρρευσε από τον Guardian,
και μπορεί να θέσει σε κίνδυνο ακόμη και το μέλλον του ιστότοπου.
Ο δημοσιογράφος του Guardian, Ουίλιαμ Λέι, δημοσίευσε σε βιβλίο του που
κυκλοφορεί από το Φεβρουάριο τον κωδικό για τα αρχεία, τον οποίο του
είχε δώσει ο ιδρυτής του ιστότοπου Γουίλιαμ Άσαντζ για να έχει πρόσβαση
στο φάκελο (το ίδιο είχε συμβεί, όπως φαίνεται, και με δημοσιογράφους
άλλων μεγάλων διεθνών ΜΜΕ, με σκοπό την δημοσίευσή τους).
Ο κωδικός, λέει ο Λέι υπερασπιζόμενος εαυτόν, υποτίθεται πως θα είχε απενεργοποιηθεί εντός ωρών. Τελικά όμως, όπως αποδείχθηκε, ο κωδικός λειτουργούσε και ο φάκελος των αρχείων -που, λόγω της αποκεντρωμένης φύσης του Wikileaks, βρισκόταν μέχρι τότε σε διάφορους server και υπολογιστές- ήταν πλέον προσβάσιμος στην αρχική, πλήρη του μορφή, με όλα τα ονόματα.
Ο κωδικός, λέει ο Λέι υπερασπιζόμενος εαυτόν, υποτίθεται πως θα είχε απενεργοποιηθεί εντός ωρών. Τελικά όμως, όπως αποδείχθηκε, ο κωδικός λειτουργούσε και ο φάκελος των αρχείων -που, λόγω της αποκεντρωμένης φύσης του Wikileaks, βρισκόταν μέχρι τότε σε διάφορους server και υπολογιστές- ήταν πλέον προσβάσιμος στην αρχική, πλήρη του μορφή, με όλα τα ονόματα.
Η ιστορία έχει ουσιαστικά ακυρώσει ολόκληρη τη δουλειά που έχει κάνει το
site στην υπόθεση των αμερικανικών τηλεγραφημάτων, καθώς επί μήνες
«καθάριζε» σχεδόν 100.000 τηλεγραφήματα από ευαίσθητες πληροφορίες.
Ακόμη χειρότερα όμως, θέτει σε κίνδυνο την αξιοπιστία του site και τη νομιμοποίησή του στη διεθνή κοινή γνώμη: Η δημοσίευση των απόρρητων εγγράφων γινόταν με τη δέσμευση πως δεν θα έμπαιναν σε κίνδυνο συγκεκριμένα πρόσωπα που αναφέρονται σε αυτα, ενώ οι ίδιες οι πηγές των διαρροών συνεργάζονται επειδή πιστεύουν πως η ανωνυμία τους είναι εξασφαλισμένη.
Ακόμη χειρότερα όμως, θέτει σε κίνδυνο την αξιοπιστία του site και τη νομιμοποίησή του στη διεθνή κοινή γνώμη: Η δημοσίευση των απόρρητων εγγράφων γινόταν με τη δέσμευση πως δεν θα έμπαιναν σε κίνδυνο συγκεκριμένα πρόσωπα που αναφέρονται σε αυτα, ενώ οι ίδιες οι πηγές των διαρροών συνεργάζονται επειδή πιστεύουν πως η ανωνυμία τους είναι εξασφαλισμένη.
Η υπόθεση έχει βυθίσει σε μία δίνη αλληλοκατηγοριών τον ιστότοπο και την
βρετανική εφημερίδα, με το μεν Wikileaks να δημοσιεύει ένα πολυσέλιδο
κατηγορητήριο σε βάρος του Guardian και την εφημερίδα να απαντά πως,
ακόμη και εάν ο κωδικός δεν είχε απενεργοποιηθεί, ήταν ευθύνη του
Wikileaks να έχει φροντίσει ο «πρωτογενής» φάκελος με τα αρχεία να μην
ήταν προσβάσιμος στο κοινό.
Έτερος δημοσιογράφος του Guardian εκτιμά πως ίσως όντως ο κωδικός να απενεργοποιήθηκε αλλά έπειτα, κατά τη διάρκεια νέας αλλαγής, να «ανακλυκλωθηκε».
Οι ακριβείς παράμετροι της υπόθεσης, ενδεικτικό της πολυπλοκότητας της λειτουργίας του site, δεν έχουν ακόμη αποσαφηνιστεί.
Έτερος δημοσιογράφος του Guardian εκτιμά πως ίσως όντως ο κωδικός να απενεργοποιήθηκε αλλά έπειτα, κατά τη διάρκεια νέας αλλαγής, να «ανακλυκλωθηκε».
Οι ακριβείς παράμετροι της υπόθεσης, ενδεικτικό της πολυπλοκότητας της λειτουργίας του site, δεν έχουν ακόμη αποσαφηνιστεί.
Από την πλευρά του, το γερμανικό Spiegel -ένα από τα διεθνή ΜΜΕ που
συνεργάζεται με το Wikileaks για την δημοσιοποίηση των τηλεγραφημάτων-
έδωσε τη δική του εξηγήση: Υποστηρίζει, σε γενικές γραμμές, πως η
διαρροή οφείλεται στο «αλαλούμ» της λειτουργίας του Wikileaks, καθώς η
υπόθεση αποκάλυψε μία σειρά αδύναμων κρίκων και συσσωρευμένων λαθών στην
αλυσίδα της λειτουργίας του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου