Άρθρο: Η κρίση μας έκανε τελικά καλύτερους ανθρώπους!

*Του Αλέξη Τζοβάρα

Ας ξεκινήσουμε αυτή τη φορά με λίγη ιστορία. Το 1979 η Ελλάδα γίνεται μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα επόμενα χρόνια η χώρα γνωρίζει πρωτοφανή ανάπτυξη, η οποία ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990 και κορυφώθηκε το 2004 με την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων. Όλα αυτά τα χρόνια θα υπάρξει τεράστια οικονομική ευημερία. Θα δημιουργηθεί μια ισχυρή μεσαία τάξη. Το χρήμα ρέει άφθονο. Ο κόσμος έχει αρχίσει να επενδύει σε ακριβά σπίτια, ακριβά αυτοκίνητα, ακριβά ρούχα. Ζει μια πολυτελή ζωή που δεν έχει προηγούμενο. Έχει κάνει σκοπό της ζωής του την απόκτηση όσων περισσότερων αγαθών μπορεί. 

Ξαφνικά, το 2008, μη έχοντας συνέλθει ακόμα από το ?μεθύσι?, που έφερε το πάρτι των Ολυμπιακών Αγώνων, πάνω από την Ελλάδα άρχισαν να μαζεύονται σύννεφα. Τα σύννεφα άρχισαν να δημιουργούν ανησυχία. Η ανησυχία έγινε τρόμος, αφού αυτά αντικαταστάθηκαν από την καταιγίδα. Μνημόνιο 1, μνημόνιο 2, μνημόνιο 3. Φτώχεια, θλίψη, ανεργία, αυτοκτονίες χαρακτηρίζουν την άλλοτε ?γη της επαγγελίας?. Το σκηνικό άλλαξε ριζικά. Πλέον, όλοι χάσαμε τη γη κάτω από τα πόδια μας. Τα πράγματα έγιναν πολύ δύσκολα για μια κοινωνία που είχε μάθει να εξαρτιέται από το χρήμα. Μια κοινωνία που «ευνούχισε» τις επόμενες γενιές προσφέροντας υλικά αγαθά και όχι αξίες.

Αξίες! Άραγε ποιος θυμάται καν την πραγματική έννοια της λέξης αυτής όλα αυτά τα χρόνια; Ποιος έδωσε, μάλλον, σημασία σε αυτή την έννοια, αφού όλοι μας προσπαθούσαμε να κυνηγήσουμε τα ματαιόδοξα και υλιστικά μας όνειρα; 

Μήπως, όμως, όλη αυτή η καταιγίδα μας έδωσε τη δυνατότητα να αναρωτηθούμε και να στρέψουμε το ενδιαφέρον μας στις ανθρώπινες αξίες, τελικά;

Πλέον, παρατηρείται πως στην πλειοψηφία μας, οι Έλληνες, απελευθερωμένοι πια από το ανεξέλεγκτο κυνήγι των τελευταίων δεκαετιών της ανακάλυψης του δικού μας «ελ ντοράντο» και από το να αποκτήσουμε όλα τα υλικά αγαθά του κόσμου, έχουμε αρχίσει να συνειδητοποιούμε την πραγματική φύση της ανθρώπινης υπόστασης.

Δεν βλέπουμε πια τον κόσμο εγωκεντρικά προσπαθώντας να ικανοποιήσουμε μόνο τις προσωπικές μας ανάγκες, αλλά σκύβουμε πάνω από τα προβλήματα του συνανθρώπου μας. Αν έχουμε έστω την ελάχιστη δυνατότητα θα δώσουμε το χέρι μας σε κάποιον που χρειάζεται τη βοήθειά μας. Ο εθελοντισμός ευημερεί. Όλοι μας προσφέρουμε με τον τρόπο μας για τον διπλανό μας, που καταλαβαίνουμε πως περνάει το ίδιο δύσκολα ή και χειρότερα από εμάς είτε δίνοντας τρόφιμα, είτε βοηθώντας σε συσσίτια, είτε χαρίζοντας ρούχα, είτε ακόμα και με το να προσευχόμαστε για αυτόν. 

Η ματαιοδοξία και ο εγωκεντρισμός πλέον έχει αντικατασταθεί από την αλληλεγγύη. Οι πινακίδες έξω από τα σπίτια μας που είχαν την επιγραφή ?ιδιωτική περιοχή: οι παραβάτες τιμωρούνται? πλέον έχουν αντικατασταθεί με αυτές που γράφουν ?Δωρεάν φαγητό και στέγη?. Αυτό είναι το μεγάλο μας κέρδος από αυτή την δύσκολη περίοδο που περνάμε σαν λαός. Αυτή είναι η μεγάλη μας νίκη. Η καταιγίδα θα περάσει. Θα γίνει απλή βροχή. Η βροχή θα γίνει ψιχάλα. Η ψιχάλα ουράνιο τόξο.

Το ερώτημα, όμως, είναι πώς θέλουμε να ήμαστε όταν έρθει το ουράνιο τόξο; Να διατηρήσουμε τη νέα μας υπόσταση, την πραγματική ή να επιστρέψουμε σε αυτή που είχε δημιουργηθεί λόγω των συνθηκών, όπου το μόνο που μας ένοιαζε ήταν η προσωπική μας και μόνο ανάπτυξη και ευημερία;

Η απάντηση βρίσκεται σε εμάς. Εμείς αποφασίζουμε. Ο ανθρωπος μαθαίνει από τα λαθη του. Μόνο ο ανόητος κάνει το ίδιο λάθος. Ευελπιστώ πως δεν ήμαστε ανόητοι.

* Ο Αλέξης Τζοβάρας είναι Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας

Πλ.Δημοκρατίας & Γούναρη 2, Ιωάννινα
Fb:. Αλεξης Τζοβαρας Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας