Επτά ημέρες έχουν περάσει από την "εξαφάνιση" του Μπόινγκ 777 των αερογραμμών της Μαλαισίας… και λέμε "εξαφάνιση" διότι επί της ουσίας αυτό έχει συμβεί. Δεν ξέρουμε, όχι μόνο που έπεσε, πως και πότε, δεν γνωρίζουμε καν εάν έπεσε!Ακούγεται υπερβολικό, όμως είναι η ωμή αλήθεια. Το μεγάλο σκάφος χάθηκε! Χωρίς στοιχεία, χωρίς ίχνος, δίχως να αφήσει κάτι πίσω του. Σε μία εποχή που σχεδόν όλοι έχουμε GPS στις τσέπες και στα κινητά μας, αντίστοιχες υπηρεσίες στα οχήματα μας και η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ, η περιβόητη NSA, όπως και η CIA, μπορεί να εντοπίσει σχεδόν οποιονδήποτε, αποδεικνύεται προς το παρόν αδύνατον να εντοπιστεί ένα τεράστιο αεροπλάνο κάποιων τόνων, το οποίο δείχνει απλώς να εξαφανίστηκε.
Η πτήση 370 των αερογραμμών της Μαλαισίας εξαφανίστηκε περίπου μία ώρα, αφότου άφησε την Κουάλα Λουμπούρ για το Πεκίνο, το βράδυ της περασμένης Παρασκευής.
Από την Τετάρτη, στις ομάδες έρευνας και διάσωσης, αν και η λέξη «διάσωση» ακούγεται μάλλον τραγική τόσες μέρες μετά, λαμβάνουν μέρος συνολικά εννέα χώρες, συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Κανένα ίχνος από το Μπόινγκ 777-200 με τους 239 επιβάτες.
Οι θεωρίες που υπάρχουν είναι πολλές, για το τι πήγε λάθος, αλλά ως τώρα οι πραγματικοί ειδικοί της Μπόινγκ στη Μαλαισία δεν έχουν μπει σε εικασίες, παρά τα όσα γράφονται στον Τύπο.
Ότι κι αν έγινε, έγινε τρομερά γρήγορα, λένε ειδικοί πτήσεων και καταστροφικά. Το γεγονός πως ότι συνέβη έγινε πάνω από τον ωκεανό, ίσως την νότια κινεζική θάλασσα, ίσως τον κόλπο της Ταϋλάνδης σημαίνει αυτόματα πως θα μπορούσε να πάρει μήνες ακόμα και χρόνια πριν μάθουμε τι ακριβώς συνέβη. Ειδικοί λένε πως ο ωκεανός είναι ένα πολύ μεγάλο μέρος και θα πάρει πολύ καιρό να συλλέξουμε τα στοιχεία. Θυμίζουν μάλιστα με νόημα πως οι ερευνητές χρειάστηκαν δύο χρόνια για να ανακαλύψουν το μαύρο κουτί από την πτήση 447 της Ερ Φρανς, η οποία κατέπεσε στον Ατλαντικό την πρώτη Ιουνίου του 2009.
«Η απλή και σκληρή αλήθεια είναι πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεις πράγματα στο νερό», λέει ο πρώην πιλότος του σώματος των πεζοναυτών, συνταγματάρχης Τζόσεφ.
Φυσικά, το πιο δυσνόητο για να αντιληφθούμε είναι η τραγική αλήθεια πως το αεροσκάφος εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος. Στην ανθρώπινη σκέψη αυτό δεν χωράει, ειδικά από τη στιγμή που πετούσε με έναν πιλότο ο οποίος είχε 18.000 ώρες πτήσης αλλά δεν ενημέρωσε, δεν ειδοποίησε, ούτε καν εξέπεμψε SOS.
Ωστόσο, ειδικοί λένε πως αυτό δεν είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστο διότι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης η πρώτη προτεραιότητα του πληρώματος είναι να ασχοληθεί με τα τρέχοντα γεγονότα και τα όσα διαδραματίζονται εκείνη ακριβώς τη στιγμή και όχι να ενημερώσει πως κάτι πάει πολύ στραβά.
«Πέτα, πλοήγησε, μετά επικοινώνησε», είναι το μότο, λέει ο πιλότος και μπλόγκερ Πάτρικ Σμιθ, ο οποίος συμπληρώνει, «η σιωπή ασυρμάτου δεν με εκπλήσσει».
«Είναι δε ασυνήθιστο να υπάρχει μήνυμα κινδύνου. Και αυτό διότι ότι έγινε έγινε τόσο γρήγορα και σαρωτικά, ώστε δεν υπήρχε χρόνος. Δεύτερον, τα πληρώματα έχουν εκπαιδευτεί να βάζουν σε δεύτερη μοίρα την επικοινωνία με το έδαφος».
Αυτό ίσως να εξηγεί το γιατί ο πιλότος Ζαχαρί Αχμάντ Σάου και ο πρώτος αξιωματικός Φαρίκ Αβ Χαμίντ δεν είπαν τίποτε στον ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας και δεν εξέπεμψαν σήμα βοηθείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου