Eίναι κοινώς αποδεκτό ότι το ζητούμενο πλέον στην Ελλάδα είναι η επαναφορά σε ρυθμούς ανάπτυξης. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχουν χρήματα. Είναι όμως αυτό αλήθεια; Πράγματι, το Δημόσιο δεν διαθέτει ούτε ένα ευρώ για ανάπτυξη. Ολα τα χρήματά του χρησιμοποιούνται για τη συντήρηση του υπερμεγέθους δημόσιου τομέα. Και συνεχίζει να χρωστάει και να μην πληρώνει τους προμηθευτές του, στερώντας από την αγορά σημαντικότατη ρευστότητα. Από την άλλη πλευρά, όμως, υπάρχουν ιδιωτικά κεφάλαια που βρίσκονται παρκαρισμένα στο εξωτερικό, τόσο από Ελληνες επιχειρηματίες και εφοπλιστές όσο φυσικά και από ξένους επενδυτές. Τα κεφάλαια αυτά δεν πρόκειται να έρθουν και να επενδυθούν στην Ελλάδα αν δεν εκλείψει ο κίνδυνος της αλλαγής νομίσματος και ο κίνδυνος της πτώχευσης. Αν όμως πετύχει το PSI και υπογραφεί η νέα σύμβαση δανειοδότησης από τους εταίρους, ο κίνδυνος της πτώχευσης και της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ περιορίζεται σημαντικά. Φυσικά, πρέπει να εξασφαλιστεί ότι δεν θα ξαναφτάσουμε στο ίδιο σημείο ώστε να χρειάζεται και νέο «κούρεμα». Ούτε μπορούμε να περιμένουμε ότι από την επαύριο του «κουρέματος» θα λυθούν όλα τα προβλήματά μας και η οικονομία θα αρχίσει να ανακάμπτει. Μπορούμε, όμως, να θεωρήσουμε ότι μετά το «κούρεμα» και μια περίοδο λίγων μηνών, κατά την οποία η ελληνική οικονομία θα βρίσκεται σε καθεστώς χρεοκοπίας, σταδιακά θα αρχίσει η ανάκαμψη. Ηδη κάποιες αλλαγές που έχουν γίνει στις εργασιακές σχέσεις, η μείωση των μισθών, το άνοιγμα κάποιων επαγγελμάτων και κάποιων κλάδων της οικονομίας αλλά και η διαμόρφωση της αντίληψης σε όλους ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε όπως παλιά, έχουν κάνει πιο «φιλικό» για τους επιχειρηματίες το επενδυτικό περιβάλλον.
Εαν η κυβέρνηση Παπαδήμου καταφέρει να φέρει μερικές ουσιαστικές αλλαγές στο φορολογικό σύστημα ώστε να απλουστευθεί, να περιοριστούν οι εξόφθαλμες αδικίες και να γίνει πιο αποτελεσματικό και αν καταφέρει να μειώσει, έστω και σε ορισμένες μόνο ακραίες περιπτώσεις, τη γραφειοκρατία, τότε το επενδυτικό περιβάλλον θα έχει βελτιωθεί σημαντικά. Και αν έχει βελτιωθεί το επενδυτικό περιβάλλον, τα λεφτά για τις επενδύσεις θα βρεθούν. Θα έρθουν τόσο από τους Ελληνες όσο και από τους ξένους επενδυτές που δεν θα νιώθουν πλέον ότι κινδυνεύουν. Ο Γερμανός επικεφαλής της Task Force στην Ελλάδα κ. Ράιχενμπαχ δήλωσε από το βήμα του ΕΒΕΑ ότι χρειάζεται αλλαγή πολιτικής στην Ελλάδα. Η άποψή του αυτή ασφαλώς και θα ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη από τη Γερμανία, αλλά και από το ΔΝΤ, οπότε μπορούμε να θεωρούμε ότι τουλάχιστον ο κ. Ράιχενμπαχ έχει μια καλή αντίληψη για το τι πραγματικά συμβαίνει εδώ και τι μπορεί να γίνει για να ανακάμψει η οικονομία. Μέσα σε αυτά που μπορούν να γίνουν είναι και μια μικρή, αλλά πολύ ουσιαστική αλλαγή προκειμένου να μπορέσουμε να απορροφήσουμε τα κεφάλαια του ΕΣΠΑ. Οι λόγοι που δεν απορροφώνται είναι δυο. Πρώτον, διότι η ελληνική γραφειοκρατία αργεί πάρα πολύ να δώσει τις απαραίτητες εγκρίσεις για τις επενδύσεις και, δεύτερον, διότι το ελληνικό κράτος δεν έχει τα λεφτά για τη συμμετοχή στις επενδύσεις. Η ελληνική κρατική συμμετοχή έχει περιοριστεί στο 5%, από 30% που ήταν παλιότερα. Ούτε, όμως, αυτό το 5% δεν βάζει το Ελληνικό Δημόσιο, με αποτέλεσμα να χάνουμε το 95% που προσφέρονται να βάλουν οι Ευρωπαίοι. Αν λοιπόν ο κ. Ράιχενμπαχ πείσει την Ε.Ε. και τον κ. Ολι Ρεν ότι αυτό το 5% μπορεί να είναι ιδιωτικά κεφάλαια και όχι απαραιτήτως κρατικά, τότε θα εκλείψει ο ένας από τους δύο ανασταλτικούς παράγοντες για τις επενδύσεις. Διότι μια εγκεκριμένη επένδυση που επιδοτείται με 95% από την Ευρώπη μπορεί να προσελκύσει το ενδιαφέρον ιδιωτών επενδυτών και να χρηματοδοτήσουν το 5%, παίρνοντας το αντίστοιχο ποσοστό των μετοχών της. Παράλληλα πρέπει ο κ. Παπαδήμος να αφιερώσει λίγο χρόνο και να αναθέσει σε κάποιους (μη πολιτικούς και ασφαλώς όχι σε μέλη της Δημόσιας Διοίκησης) συνεργάτες του να εντοπίσουν τα βασικότερα γραφειοκρατικά εμπόδια για τις επενδύσεις και τις επιχειρήσεις και να βρουν τρόπο παράκαμψής τους. Εάν λοιπόν ο κίνδυνος πτώχευσης και δραχμής εκλείψει, αν γίνουν μερικές αλλαγές στη φορολογία, περιοριστεί η γραφειοκρατία και αρχίσουν να έρχονται τα κεφάλαια του ΕΣΠΑ, η πραγματοποίηση επενδύσεων και η επάνοδος σε ρυθμούς ανάπτυξης θα είναι πολύ πιο κοντά από όσο σήμερα νομίζουμε. Και όχι με κρατικά λεφτά, αλλά με ιδιωτικά.
Γρ. Νικολόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου